پلي‌استايرن يک پليمر مصنوعي معطر از مونومر استايرن (يک ماده پتروشيمي) مي‌باشد که به سه نوع پلي استايرن معمولي، پلي استايرن مقاوم و پلي استايرن انبساطي وجود دارد.
ويژگي‌هاي ماده توسط جذب کوتاه مدت وان در والسي بين زنجيرهاي پليمري تعيين مي‌شود. از آنجايي که مولکول‌ها هيدروکربن‌هاي بلند-زنجيري هستند که از هزاران اتم تشکيل مي‌شوند، نيروي کششي کلي بين مولکول‌ها بزرگ مي‌باشد. هنگام حرارت دادن (يا به سرعت بدشکل شدن به علت ترکيب با ويژگي‌هاي ويسکوالاستيک viscoelastic و عايق حرارتي) زنجيره‌ها سازگاري بيشتري بدست آورده و از کنار يکديگر سر مي‌خورند. اين سستي بين مولکولي (در مقابل قدرت بالاي بين مولکولي به علت استقامت هيدروکربني) حالت انعطاف‌پذيري و کشساني به اين ماده مي‌دهد. قابليت سيستم براي بدشکل شدن آن در دماي بالاتر از دماي تبديل شيشه‌اي اش، به پلي‌استايرن (و بطورکلي پليمرهاي نرمش پذير در مقابل حرارت) اين امکان را مي‌دهد تا هنگام حرارت دادن به راحتي نرم شده و به شکل‌هاي گونا درآيد.
درباره این سایت